Sóc orgullós es pensen que no ho sé? No es que m'agradi ser-ho. Pero habegades la gent te defectes i de vegades són d'aquells que no es poden evitar.
Jo no pretenc que la gent m'accepti tal i com sóc, perquè ja sé que a molta gent no li agrada que sigui així, però no hi puc fer res. El que m'agradaria es que no em critiquessiu, si sóc així, però jo ja ho intento de canviar però em costa molt.
Jo no pretenc que la gent m'accepti tal i com sóc, perquè ja sé que a molta gent no li agrada que sigui així, però no hi puc fer res. El que m'agradaria es que no em critiquessiu, si sóc així, però jo ja ho intento de canviar però em costa molt.
Text 2:
Ja ho sé que no sóc guapa. Es pensen que no ho sé? M'ho han dit sempre. Ja ho sé que no tinc uns ulls blaus, unes dents perfectes, ni un cabell preciós.
Mirin-me bé, no és necessari que desvïn la mirada. Potser es pensen que no me'n adono però sí que ho faig.
I crec que no és just que em facin sentir així...
Què passa, es senten millors?
No sé perquè ho fan, però crec que no soc tan i tan lletja com perquè em critiquin i parlin de mi, no?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada